[kobali]

"Ekin" ve "Ekinlig" :

Selçuk çağının başlangıcından itibaren, Batı Türkleri, ekmek fiilinden gelen sözleri, tarımak ile ilgili sözlerden daha çok kullanmağa başlamıştı. Bizim "Ne ekersen onu biçersin" atasözünün karşılığı olarak, Kutadgu-Bilig'de "Negü yerge ekse, yana ol orug" deniyordu. Oğuzlar, ekin ekilen yer ve çiftlik anlayışına, daha çok ekin deyişini kullanıyorlardı. Kaşgarlı Mahmud da bunun üzerinde durmakta ve bu sözün Oğuzca olduğunu söylemektedir. Eski Anadoluda ise bu deyişlerin yerini, artık "ekinlik" sözü almıştı. Doğal olarak bunun yanında, daha yaygın bir görünüşle, tarla sözü de devam ediyordu. Türk sözlüklerinde, "toprak" ile çeşitlerini gösteren pek çok deyiş de vardır. Bunların en eskilerinden biri olan, "sakız toprak" deyişini örnekleyebiliriz. Toprak, şimdi olduğu gibi, eskiden de ekilen tarla anlamında kullanılmıştı. Bu sözün ayrıca "sosyal" bir anlayışı da vardır. Bir Kırgız atasözünde, "Çocuğun iyi ve yararlı olursa, toprağın da bereketli olur" denmesi, konuyu yeterince açıklamaktadır. Ayrıca Oğuzların ekine, "aşlık" yani, yemek demeleri de, Türklerin yaşam temelini nereye bağladığını gösteren bir delildir.